Edycja w systemie Linux

Z UMP

Wersja z dnia 09:16, 12 cze 2010

Edycja UMP w systemie Linux

Narzędzia

Czego będziemy potrzebowali:

• Kompletnych źródeł UMP, a przynajmniej narzędzi, pliku Makefile.common oraz obszarów, które nas interesują
• MapEdit lub MapEdit++ – edytor map
• netgen – program przydatny do sprawdzania routingu
• cvs, perl, awk, make – podstawowe wyposażenie wielu dystrybucji Linuksa
• wine lub VirtualBox z systemem Windows – by uruchomić program MapEdit

Większość narzędzi zapewne masz już zainstalowane domyślnie, gdyby się jednak okazało, że któregoś brak (np. w trakcie dokonywania jakiejś czynności), wystarczy dany program doinstalować z odpowiedniego pakietu. Poniżej lista kilku wraz z nazwami pakietów Ubuntu, w których się znajdują (np. w celu zainstalowania programu "dos2unix" wystarczy wpisać "sudo apt-get install tofrodos"):

• dos2unix, unix2dos – tofrodos
• patch – patch
• cvs – cvs

Przygotowania

Pierwszym krokiem jest ściągnięcie źródeł projektu do przygotowanego uprzednio katalogu. Tu dla przykładu jest to UMP-src

cd
mkdir UMP-src
cd UMP-src
cvs -z5 -d:pserver:guest@ump.waw.pl/home/cvsroot checkout .

Jeśli masz założone konto do CVS-a, to oczywiście użyj danych tego konta zamiast konta "guest" i wpisz (wystarczy raz) "cvs login". Następną czynnością jest utworzenie katalogu roboczego, w którym na co dzień będziemy dokonywać edycji UMP-a i utworzenie w nim link do pliku Makefile.common znajdującego się piętro wyżej:

mkdir tmp
cd tmp
ln -s ../Makefile.common Makefile

Jeśli planujesz do Makefile dodawać własne lokalne modyfikacje, zamiast linka stwórz w katalogu roboczym plik Makefile zawierający jedną linjkę: "include ../Makefile.common". Za tym wpisem możesz dodawać własne rzeczy (np. zmieniać parametry wywołania netgena itp.) nie "psując" głównego pliku Makefile.common.

Kolejny krok to przygotowanie środowiska – plik Makefile.common wymaga zdefiniowania dwóch zmiennych:

• DIR – wskazującej, które fragmenty UMPa nas interesują
• CVS – wskazującej, gdzie znajduje się katalog główny repozytorium

Możemy utworzyć sobie plik (u mnie env.sh) który pomoże pamiętać o zainicjawaniu zmiennych środowiskowych. Jego zawartość (lub dla osób nie używających pliku – polecenia do wykonania w bashu/sh):

export DIR=UMP-Wroclaw
export CVS=/home/user/UMP-src

Użytkownicy csh/tcsh muszą tu odwołać się do swojego interpretera poleceń:

setenv DIR "UMP-Opole UMP-Katowice"
setenv CVS /home/user/UMP-src

Jeśli chcemy montować więcej niż jeden kawałek mapy – w cudzysłowie umieszczamy listę montowanych elementów. Definicję zmiennej CVS można także umieścić w swoim standardowym pliku startowym, czyli .cshrc lub .bashrc – wtedy jedyną rzeczą konieczną za każdym razem będzie określenie edytowanego obszaru w zmiennej DIR.

W tej chwili jesteśmy gotowi do pracy :)

Przebieg sesji

Zakładam, że znajdujemy się już w naszym katalogu roboczym, czyli UMP-src/tmp

Zaczynamy od przygotowania środowiska, a więc wykonania w _bieżącym_ shellu pliku env.sh (a więc za pomocą komendy "." (kropka) shella sh/bash lub "source" w csh/tcsh):

. env.sh

Lub alternatywnie – wklepujemy odpowiednie polecenia export lub setenv. Sprzątamy po ostatniej edycji

make clean

Następnie należy uaktualnić źródła

make update

Ważne: nie należy uaktualniać źródeł od momentu rozpoczęcia edycji do momentu odesłania poprawek na serwer! W bardzo prosty sposób prowadzi to do "znikania" zmian wprowadzonych przez innych mapperów.

Mając aktualne źródła montujemy je:

make mont

I od tego momentu możemy rozpoczynać pracę – MapEditem lub edytorem tekstowym, zależnie od tego co chcemy robić. Nazwy parametrów programu make ("celów" Makefile) można łączyć – make wykona je kolejno. Wszystkie powyższe czynności można więc wykonać pisząc:

make clean update mont

a że jest to często wykonywana sekwencja, istnieje dla niej specjalny skrót:

make cum

Przed uruchomieniem Mapedita można sobie wygenerować listy niestyków i innych błędów na mapie – polecam opis Makefile.common

Po zakończeniu edycji i nagraniu zmian w pliku wynik.mp wykonujemy

make demont

lub lepiej:

make clean demont

albo (to samo, tylko na skróty):

make cd

I w naszym katalogu roboczym pojawia się zestaw plików ze zmianami, a na ekranie – zestaw instrukcji powodujących skopiowanie odpowiednich plików z katalogu roboczego do katalogów źródłowych. Wystarczy te linie zaznaczyć myszką i wkleić do wykonania, ale zanim to zrobisz, sprawdź, czy wszystko jest w porządku (less *.diff).

Jeśli masz prawo zapisu do repozytorium, możesz zrobić

make commit

albo spakować pliki diff i wysłać poprzez system zgłaszania poprawek flyspray (do tego prawo zapisu do CVS nie jest potrzebne)

tar -zcvf wrzutka.tgz *.diff

("make wrzuta" zrobi to samo)

-- Wheart, TS