Geoportal

Z UMP

(Różnice między wersjami)
(→Bibliografia)
(→Bibliografia)
Linia 52: Linia 52:
:4) zakresu odpowiedzialności podmiotu zobowiązanego za przekazywane informacje.
:4) zakresu odpowiedzialności podmiotu zobowiązanego za przekazywane informacje.
-
3. Podmiot zobowiązany określa sposób korzystania z informacji publicznych spełniających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.)) lub stanowiących bazę danych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 176, poz. 1238), zapewniający możliwość dowolnego wykorzystywania utworu lub bazy danych, do celów komercyjnych i niekomercyjnych, tworzenia i rozpowszechniania kopii utworu lub bazy danych, w całości lub we fragmentach, oraz wprowadzania zmian i rozpowszechniania utworów zależnych
+
3. Podmiot zobowiązany określa sposób korzystania z informacji publicznych spełniających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.)) lub stanowiących bazę danych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 176, poz. 1238), zapewniający możliwość dowolnego wykorzystywania utworu lub bazy danych, do celów komercyjnych i niekomercyjnych, tworzenia i rozpowszechniania kopii utworu lub bazy danych, w całości lub we fragmentach, oraz wprowadzania zmian i rozpowszechniania utworów zależnych.}}

Wersja z dnia 10:06, 27 paź 2012

Spis treści

Mapy jako informacja publiczna

Wstęp

Od wielu lat podstawowym narzędziem przy tworzeniu mapy UMP są ślady, zbierane przez posiadaczy odbiorników GPS. Ślady te są przy wprowadzaniu do komputera obrabiane, poza typem drogi dodawana jest nazwa, przynależność do miejscowości, informacje o zakazach etc.

Przez cały ten czas borykamy się z problemami w stylu "w którym miejscu tak naprawdę kończy się ta ulica, a zaczyna następna?", "to musi być gdzieś tam, ale tam nie skręciłem", "jaki to adres?", "to już miejscowość X, czy Y" i wieloma innymi.

Odpowiedzi na wiele z tych pytań mogłyby dostarczyć dane z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego - od danych adresowych i ewidencyjnych, przez katastralne aż po zdjęcia satelitarne, dostępne na geoportal.gov.pl czy regionalnych portalach administracyjnych, np. miejskich GISach. Problem polega na tym, że większość z nich wyposażona jest w regulaminy, które zabraniają wykorzystania tych danych do czegokolwiek innego niż użytek osobisty.

Ponieważ wszystkie te dane zostały wytworzone przez organy państwowe za pieniądze podatników, zaczęliśmy się zastanawiać, dlaczego właściwie nie można na ich podstawie tworzyć darmowych map?

Zaczęliśmy zaglądać do przepisów, i doszliśmy do wniosku, że... najprawdpodobniej można!

W 2003 roku Parlament Europy wydał Dyrektywę nr 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Zwraca ona uwagę na potrzebę umożliwienia ponownego wykorzystania informacji i dokumentów wytworznych przez organy administracji państwowej.

W Polsce ustawa o informacji publicznej powstała w 2001 roku. Zapewnia ona obywatelom dostęp do informacji na temat działania organów administracji oraz do dokumentów wytworzonych w ramach wypełniania przez nie ustawowych obowiązków. Dopiero w 2011 roku została znowelizowana z uwzględnieniem ponownego wykorzystania informacji publicznej. W ramach tej nowelizacji zapewniono nam, między innymi, "możliwość dowolnego wykorzystywania utworu lub bazy danych, do celów komercyjnych i niekomercyjnych, tworzenia i rozpowszechniania kopii utworu lub bazy danych, w całości lub we fragmentach, oraz wprowadzania zmian i rozpowszechniania utworów zależnych".

Z kolei w 2010 roku pojawiła się ustawa o infrastrukturze informacji przestrzennej, regulująca zasady tworzenia oraz użytkowania tejże infrastruktury, gwarantująca między innymi powszechny i nieodpłatny dostęp do przeglądania danych geoprzestrzennych i wyszukiwania metadanych w tych informacjach. Przy tej okazji znowelizowano ustawę prawo geodezyjne i kartograficzne, ponieważ ustawa PGiK uwzględnia pobieranie opłat za udostępnianie danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Uwzględniono więc nieodpłatny dostęp do przeglądania i wyszukiwania tych zasobów prez odniesienie do ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej.

Całość składa się we wniosek, że jeśli państwowe dane geoprzestrzenne są informacją publiczną, to na podstawie tego, co pokazuje geoportal i inne portale administracji publicznej każdy może robić cokolwiek potrzebuje, w szczególności wykorzystać to do tworzenia własnych map.

Na to, że dane te są informacją publiczną, poza zdrowym rozsądkiem wskazują także wyroki Sądów Administracyjnych. W 2005 roku WSA w Warszawie uznał, iż Komputerowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski jest informacją publiczną. W 2009 roku NSA orzekł, że decydujący dla uznania danej informacji za informację publiczną jest „fakt, że została pozyskana i przetworzona w celu realizacji zadań publicznych", a w 2011 w kolejnej sprawie potwierdził, że wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów i budynków są informacją publiczną...

Pismo do Geoportalu

Ponieważ jednak Regulamin Geoportalu nie zmienił się od 2010 roku, UMP wespół ze Stowarzyszeniem OSM postanowiły zwrócić się do Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. We współpracy z Szymonem Osowskim z Pozarządowego Centrum Dostępu do Informacji Publicznej wysłaliśmy do GUGiKu wnioski wydanie warunków ponownego wykorzystania informacji publicznej.

Wzór wniosku Pismo przewodnie

W odpowiedzi, podpisanej przez Głównego Geodetę Kraju, dowiedzieliśmy się iż wg GUGiK prowadzone przez nie rejestry nie są


Bibliografia

  • Ustawa o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 - isap.sejm.gov.pl
Ustawa gwarantuje dowolność ponownego wykorzystania informacji publicznej i utworów zależnych:

Szablon:Quoatation


  • Ustawa o infrastrukturze informacji przestrzennej z dnia 4 marca 2010 - isap.sejm.gov.pl
Ustawa ta w Art. 9 definiuje usługi danych przestrzennych

Art 9.

1. Organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, tworzą i obsługują, w zakresie swojej właściwości, sieć usług dotyczących zbiorów i usług danych przestrzennych, do których zalicza się usługi:

1) wyszukiwania, umożliwiające wyszukiwanie zbiorów oraz usług danych przestrzennych na podstawie zawartości odpowiadających im metadanych oraz umożliwiające wyświetlanie zawartości metadanych;
2) przeglądania, umożliwiające co najmniej: wyświetlanie, nawigowanie, powiększanie i pomniejszanie, przesuwanie lub nakładanie na siebie zobrazowanych zbiorów oraz wyświetlanie objaśnień symboli kartograficznych i zawartości metadanych;
Natomiast Art. 12 zapewnia powszechny i nieodpłatny dostęp do usług wyszkukiwania i przeglądania:

Art. 12.

1. Dostęp do usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, jest powszechny i nieodpłatny.

2. Dane dostępne za pośrednictwem usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2, mogą mieć formę, która uniemożliwia wtórne ich wykorzystanie w celach zarobkowych.

  • Ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17 maja 1989 - isap.sejm.gov.pl
Art. 40 uwzględnia bezpłatność dostępu do wyżej wspomnianych usług:

Art 40.

3c. Udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne, z zastrzeżeniem ust. 3d oraz art. 12 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej i art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

II SAB/Wa 154/05

Jak podnosi Minister Środowiska w odpowiedzi na skargę, Komputerowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski (MPHP) jest bazą danych hydrograficznych i stanowi wizualizację oraz kartograficzną prezentację tych danych. Jako baza danych MPHP stanowi zbiór (kolekcję) umieszczonych w określony sposób danych, w strukturach odpowiadający założonemu modelowi danych. Ponieważ zbiór umieszczonych w określony sposób danych hydrograficznych dotyczących obszaru Polski, łącznie z częściami dorzecza Wisły i Odry położonymi za granicą, będący jednocześnie wizualizacją oraz kartograficzną prezentacją tych danych, stanowi w ocenie Sądu informację o sprawach publicznych, w przedmiotowej sprawie ustalono, że Komputerowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski (MPHP) podlega udostępnianiu na zasadach określonych w cyt. ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Źródło: "http://ump.fuw.edu.pl/wiki/Geoportal"