Dyskusja:Edycja w systemie Linux

Z UMP

(Różnice między wersjami)
(Przebieg sesji)
(Przeniosłem do artykułu: nowa sekcja)
Linia 110: Linia 110:
Z podstawami jego obsługi można zapoznać się pod tym adresem
Z podstawami jego obsługi można zapoznać się pod tym adresem
http://computersun.pl/linux/podstawy/vim-podstawowy-edytor-tekstu-s_96.html
http://computersun.pl/linux/podstawy/vim-podstawowy-edytor-tekstu-s_96.html
 +
 +
== Przeniosłem do artykułu ==
 +
 +
Nie było żadnych innych propozycji więc ten tekst przeniosłem do głównego opisu

Wersja z dnia 19:37, 22 cze 2010

Edycja UMP w systemie Linux

Spis treści

Narzędzia

Czego będziemy potrzebowali:

  • Kompletnych źródeł UMP, a przynajmniej narzędzi, pliku Makefile.common oraz obszarów, które nas interesują
  • MapEdit lub MapEdit++ – edytor map
  • netgen – program przydatny do sprawdzania routingu
  • cvs, perl, awk, make – podstawowe wyposażenie wielu dystrybucji Linuksa
  • wine lub VirtualBox z systemem Windows – by uruchomić program MapEdit

Większość narzędzi zapewne masz już zainstalowane domyślnie, gdyby się jednak okazało, że któregoś brak (np. w trakcie dokonywania jakiejś czynności), wystarczy dany program doinstalować z odpowiedniego pakietu. Poniżej lista kilku wraz z nazwami pakietów Ubuntu, w których się znajdują (np. w celu zainstalowania programu "dos2unix" w Ubuntu wystarczy wpisać "sudo apt-get install tofrodos" a w Mandrivie jako root wpisujemy "urpmi dos2unix")

  • dos2unix, unix2dos – tofrodos
  • patch – patch
  • cvs – cvs

Przygotowania

Pierwszym krokiem jest ściągnięcie źródeł projektu do przygotowanego uprzednio katalogu. Tu dla przykładu jest to UMP-src

cd
mkdir UMP-src
cd UMP-src
cvs -z5 -d:pserver:guest@ump.waw.pl/home/cvsroot checkout .

Jeśli masz założone konto do CVS-a, to oczywiście użyj danych tego konta zamiast konta "guest" i wpisz (wystarczy raz) "cvs login". Następną czynnością jest utworzenie katalogu roboczego, w którym na co dzień będziemy dokonywać edycji UMP-a i utworzenie w nim link do pliku Makefile.common znajdującego się piętro wyżej:

mkdir tmp
cd tmp
ln -s ../Makefile.common Makefile

Jeśli planujesz do Makefile dodawać własne lokalne modyfikacje, zamiast linka stwórz w katalogu roboczym plik Makefile zawierający jedną linjkę: "include ../Makefile.common". Za tym wpisem możesz dodawać własne rzeczy (np. zmieniać parametry wywołania netgena itp.) nie "psując" głównego pliku Makefile.common.

Kolejny krok to przygotowanie środowiska – plik Makefile.common wymaga zdefiniowania dwóch zmiennych:

  • DIR – wskazującej, które fragmenty UMPa nas interesują
  • CVS – wskazującej, gdzie znajduje się katalog główny repozytorium

Możemy utworzyć sobie plik (u mnie env.sh) który pomoże pamiętać o zainicjowaniu zmiennych środowiskowych. Jego zawartość (lub dla osób nie używających pliku – polecenia do wykonania w bashu/sh):

export DIR=UMP-Wroclaw
export CVS=/home/user/UMP-src

Użytkownicy csh/tcsh muszą tu odwołać się do swojego interpretera poleceń:

setenv DIR "UMP-Opole UMP-Katowice"
setenv CVS /home/user/UMP-src

Jeśli chcemy montować więcej niż jeden kawałek mapy – w cudzysłowie umieszczamy listę montowanych elementów. Definicję zmiennej CVS można także umieścić w swoim standardowym pliku startowym, czyli .cshrc lub .bashrc – wtedy jedyną rzeczą konieczną za każdym razem będzie określenie edytowanego obszaru w zmiennej DIR.

W tej chwili jesteśmy gotowi do pracy :)

Przebieg sesji

Zakładam, że znajdujemy się już w naszym katalogu roboczym, czyli UMP-src/tmp

Zaczynamy od przygotowania środowiska, a więc wykonania w _bieżącym_ shellu pliku env.sh (a więc za pomocą komendy "." (kropka) shella sh/bash lub "source" w csh/tcsh):

. env.sh

Lub alternatywnie – wklepujemy odpowiednie polecenia export lub setenv. Sprzątamy po ostatniej edycji

make clean

Następnie należy uaktualnić źródła

make update

Ważne: nie należy uaktualniać źródeł od momentu rozpoczęcia edycji do momentu odesłania poprawek na serwer! W bardzo prosty sposób prowadzi to do "znikania" zmian wprowadzonych przez innych mapperów.

Mając aktualne źródła montujemy je:

make mont

I od tego momentu możemy rozpoczynać pracę – MapEditem lub edytorem tekstowym, zależnie od tego co chcemy robić. Nazwy parametrów programu make ("celów" Makefile) można łączyć – make wykona je kolejno. Wszystkie powyższe czynności można więc wykonać pisząc:

make clean update mont

a że jest to często wykonywana sekwencja, istnieje dla niej specjalny skrót:

make cum

Przed uruchomieniem Mapedita można sobie wygenerować listy niestyków i innych błędów na mapie – polecam opis Makefile.common

Po zakończeniu edycji i nagraniu zmian w pliku wynik.mp wykonujemy

make demont

lub lepiej:

make clean demont

albo (to samo, tylko na skróty):

make cd

I w naszym katalogu roboczym pojawia się zestaw plików ze zmianami, a na ekranie – zestaw instrukcji powodujących skopiowanie odpowiednich plików z katalogu roboczego do katalogów źródłowych. Wystarczy te linie zaznaczyć myszką i wkleić do wykonania, ale zanim to zrobisz, sprawdź, czy wszystko jest w porządku (less *.diff).

Jeśli masz prawo zapisu do repozytorium, możesz zrobić

make commit

Wtedy otworzy ci się edytor tekstu w którym powinieneś opisać wprowadzone przez siebie zmiany. W przypadku Linux Mandriva jest to edytor VIM. Można też odpowiednimi komendami pojawiający się edytor tekstu zmienić na inny. Jak to zrobić opisałem tutaj

Twoje poprawki nie zostaną wysłane na serwer do czasu zapisania komentarza i zamknięcia edytora o czym często zapominają wspomnieć "pomagający".

Jeśli nie masz prawa do zapisu powinieneś spakować pliki diff i wysłać poprzez system zgłaszania poprawek flyspray

tar -zcvf wrzutka.tgz *.diff


To samo osiągniesz pisząc "make wrzuta", a o innych możliwościach pracy wspomaganej przez Makefile możesz się dowiedzieć pisząc

make help

albo czytając stronę Wiki opisującą Makefile.common

-- Wheart, TS

Proszę rozważyć zmianę

Proponuję zmianę opisu do linuxa na następującą powyższą treść. Obecnie jest trochę luk w opisie

Proszę też o dopisywanie w komentarzu wprowadzonych przez siebie zmian. Ułatwi to wspólną edycję. Moim zdaniem z historii korzysta się mniej wygodnie

Ostatnio wprowadziłem zmiany

Dodałem

Można też odpowiednimi komendami pojawiający się edytor tekstu zmienić na inny. Jak to zrobić
opisałem tutaj

Dodałem też opis do Vima w oddzielnym artykule

Usunąłem

Z podstawami jego obsługi można zapoznać się pod tym adresem
http://computersun.pl/linux/podstawy/vim-podstawowy-edytor-tekstu-s_96.html

Przeniosłem do artykułu

Nie było żadnych innych propozycji więc ten tekst przeniosłem do głównego opisu