Dyskusja:Edycja w systemie Linux
Z UMP
Edycja UMP w systemie Linux
Spis treści |
Narzędzia
Czego będziemy potrzebowali:
- Kompletnych źródeł UMP, a przynajmniej narzędzi, pliku Makefile.common oraz obszarów, które nas interesują
- MapEdit lub MapEdit++ – edytor map
- netgen – program przydatny do sprawdzania routingu
- cvs, perl, awk, make – podstawowe wyposażenie wielu dystrybucji Linuksa
- wine lub VirtualBox z systemem Windows – by uruchomić program MapEdit
Większość narzędzi zapewne masz już zainstalowane domyślnie, gdyby się jednak okazało, że któregoś brak (np. w trakcie dokonywania jakiejś czynności), wystarczy dany program doinstalować z odpowiedniego pakietu. Poniżej lista kilku wraz z nazwami pakietów Ubuntu, w których się znajdują (np. w celu zainstalowania programu "dos2unix" w Ubuntu wystarczy wpisać "sudo apt-get install tofrodos" a w Mandrivie jako root wpisujemy "urpmi dos2unix")
- dos2unix, unix2dos – tofrodos
- patch – patch
- cvs – cvs
Przygotowania
Pierwszym krokiem jest ściągnięcie źródeł projektu do przygotowanego uprzednio katalogu. Tu dla przykładu jest to UMP-src
cd mkdir UMP-src cd UMP-src cvs -z5 -d:pserver:guest@ump.waw.pl/home/cvsroot checkout .
Jeśli masz założone konto do CVS-a, to oczywiście użyj danych tego konta zamiast konta "guest" i wpisz (wystarczy raz) "cvs login". Następną czynnością jest utworzenie katalogu roboczego, w którym na co dzień będziemy dokonywać edycji UMP-a i utworzenie w nim link do pliku Makefile.common znajdującego się piętro wyżej:
mkdir tmp cd tmp ln -s ../Makefile.common Makefile
Jeśli planujesz do Makefile dodawać własne lokalne modyfikacje, zamiast linka stwórz w katalogu roboczym plik Makefile zawierający jedną linjkę: "include ../Makefile.common". Za tym wpisem możesz dodawać własne rzeczy (np. zmieniać parametry wywołania netgena itp.) nie "psując" głównego pliku Makefile.common.
Kolejny krok to przygotowanie środowiska – plik Makefile.common wymaga zdefiniowania dwóch zmiennych:
- DIR – wskazującej, które fragmenty UMPa nas interesują
- CVS – wskazującej, gdzie znajduje się katalog główny repozytorium
Możemy utworzyć sobie plik (u mnie env.sh) który pomoże pamiętać o zainicjowaniu zmiennych środowiskowych. Jego zawartość (lub dla osób nie używających pliku – polecenia do wykonania w bashu/sh):
export DIR=UMP-Wroclaw export CVS=/home/user/UMP-src
Użytkownicy csh/tcsh muszą tu odwołać się do swojego interpretera poleceń:
setenv DIR "UMP-Opole UMP-Katowice" setenv CVS /home/user/UMP-src
Jeśli chcemy montować więcej niż jeden kawałek mapy – w cudzysłowie umieszczamy listę montowanych elementów. Definicję zmiennej CVS można także umieścić w swoim standardowym pliku startowym, czyli .cshrc lub .bashrc – wtedy jedyną rzeczą konieczną za każdym razem będzie określenie edytowanego obszaru w zmiennej DIR.
W tej chwili jesteśmy gotowi do pracy :)
Przebieg sesji
Zakładam, że znajdujemy się już w naszym katalogu roboczym, czyli UMP-src/tmp
Zaczynamy od przygotowania środowiska, a więc wykonania w _bieżącym_ shellu pliku env.sh (a więc za pomocą komendy "." (kropka) shella sh/bash lub "source" w csh/tcsh):
. env.sh
Lub alternatywnie – wklepujemy odpowiednie polecenia export lub setenv. Sprzątamy po ostatniej edycji
make clean
Następnie należy uaktualnić źródła
make update
Ważne: nie należy uaktualniać źródeł od momentu rozpoczęcia edycji do momentu odesłania poprawek na serwer! W bardzo prosty sposób prowadzi to do "znikania" zmian wprowadzonych przez innych mapperów.
Mając aktualne źródła montujemy je:
make mont
I od tego momentu możemy rozpoczynać pracę – MapEditem lub edytorem tekstowym, zależnie od tego co chcemy robić. Nazwy parametrów programu make ("celów" Makefile) można łączyć – make wykona je kolejno. Wszystkie powyższe czynności można więc wykonać pisząc:
make clean update mont
a że jest to często wykonywana sekwencja, istnieje dla niej specjalny skrót:
make cum
Przed uruchomieniem Mapedita można sobie wygenerować listy niestyków i innych błędów na mapie – polecam opis Makefile.common
Po zakończeniu edycji i nagraniu zmian w pliku wynik.mp wykonujemy
make demont
lub lepiej:
make clean demont
albo (to samo, tylko na skróty):
make cd
I w naszym katalogu roboczym pojawia się zestaw plików ze zmianami, a na ekranie – zestaw instrukcji powodujących skopiowanie odpowiednich plików z katalogu roboczego do katalogów źródłowych. Wystarczy te linie zaznaczyć myszką i wkleić do wykonania, ale zanim to zrobisz, sprawdź, czy wszystko jest w porządku (less *.diff).
Jeśli masz prawo zapisu do repozytorium, możesz zrobić
make commit
Wtedy otworzy ci się edytor tekstu w którym powinieneś opisać wprowadzone przez siebie zmiany. W przypadku Linux Mandriva jest to edytor VIM. Z podstawami jego obsługi można zapoznać się pod tym adresem http://computersun.pl/linux/podstawy/vim-podstawowy-edytor-tekstu-s_96.html
Twoje poprawki nie zostaną wysłane na serwer do czasu zapisania komentarza i zamknięcia edytora o czym często zapominają wspomnieć "pomagający".
Jeśli nie masz prawa do zapisu powinieneś spakować pliki diff i wysłać poprzez system zgłaszania poprawek flyspray
tar -zcvf wrzutka.tgz *.diff
To samo osiągniesz pisząc "make wrzuta", a o innych możliwościach pracy wspomaganej przez Makefile możesz się dowiedzieć pisząc
make help
albo czytając stronę Wiki opisującą Makefile.common
-- Wheart, TS
Proszę rozważyć zmianę
Proponuję zmianę opisu do linuxa na następującą treść. Obecnie jest trochę luk w opisie
